beeld (lage resolutie):
Vier generaties ‘Zak’ omstreeks
1978, vlnr Noud, Nol (oprichter) en
Wim met op de voorgrond Koen, toen
peuter, nu directeur.
REUSEL – In het echte jubileumjaar,
2018, kwam het er even niet van. Te
veel andere besognes, zakelijk en
privé. Maar nu is Van den Borne
Zakkenhandel en Zeilmakerij zo ver.
Het bedrijf aan de Hooge Mierdseweg
in Reusel staat in de startblokken
om het 100-jarig bestaan uitgebreid
te gaan vieren. Een open dag maakt
deel uit van de feestelijkheden. Op
20 april kan het publiek zich op de
hoogte stellen van alle
ins and outs van het moderne en
veelzijdige productiebedrijf dat
ooit van start ging met handel in
jutezakken.
Vandaag de dag is de jutezak hier
nauwelijks nog te vinden, zegt Koen
van den Borne (41), huidig directeur
van het bedrijf. ‘Tal van andere
productieactiviteiten zijn ervoor in
de plaats gekomen.’ Als
belangrijkste noemt hij: het snijden
van doek voor de vervaardiging van
verpakkingsbalen, het op maat maken
van roosters voor de pluimveesector,
het machinaal bedrukken van
kunststofzakken, het samenpersen van
losse elementen om zo volumes (en:
transportkosten) te verminderen, het
produceren van hoezen voor fietsen,
het op maat snijden en aaneen naaien
van allerlei soorten zakken en het
maken van zeilen voor onder meer
vrachtwagens, huifkarren en
aanhangers. ‘Het is de variatie die
ons werk zo interessant maakt,’ zegt
Van den Borne.
Maar goed, ooit begon het met de
jutezak. Het was Nol van den Borne,
de overgrootvader van Koen, die in
1918 kansen zag om wat extra
dubbeltjes in het laatje te brengen
van zijn schamele boerenbedrijf. Bij
boeren die hun kunstmest in
jutezakken aangeleverd hadden
gekregen, kocht hij de zakken voor
drie cent op om ze vervolgens voor
een paar centen meer door te
verkopen, onder meer aan Louis
Blockx in Arendonk. De omzet
groeide, net als de naamsbekendheid
van de zakkenhandelaar. Weldra kende
iedereen hem als Nol Zak. Die had
intussen een trapnaaimachine
aangeschaft om kapotte zakken te
repareren en een elektrische
kloptrommel om ze schoon te kloppen.
Midden jaren vijftig nam zoon Wim de
zakkenhandel over. Het was de
bloeitijd van de jutezak en het
bedrijf floreerde. Maar toen, zo
begin jaren zeventig, de handel in
jutezakken inzakte, moest er
geschakeld worden. Kunststoffen en
synthetische verpakkingsmaterialen
kwamen in beeld en vroegen om
aanpassingen. Samen met zijn
medewerkers kreeg Wim van den Borne
het voor elkaar. En meer dan dat:
het vakmanschap rond het naaien van
jutezakken werd (met zwaardere
naaimachines) ingezet voor een
nieuwe tak van sport: het maken en
repareren van zeildoek, aanvankelijk
van canvas, later van kunststof. Het
was onder leiding van Wims oudste
zoon Noud – de derde generatie – dat
de zeilmakerij tot volle wasdom
kwam. Hij kwam in 1989 als directeur
in het bedrijf en gaf vijf jaar
geleden het stokje over aan zoon
Koen. Op de vraag hoe het bedrijf
honderd jaar lang de economische
stormen heeft kunnen doorstaan, zegt
deze laatste: ‘Als je altijd alles
bij het oude laat, kun je het wel
schudden. Steeds moet je kijken waar
nieuwe kansen liggen.’
Van den Borne Zakkenhandel en
Zeilmakerij heeft die kansen
gegrepen en zo een bloeiend bedrijf
opgebouwd. Daarom mag er nu gefeest
worden. Op 20 april, Paaszaterdag,
staan de deuren open en kunnen
bezoekers tussen 11.00 en 16.00 uur
alle productieactiviteiten in
ogenschouw nemen. Ook kunnen ze
plaatsnemen in de feesttent op de
binnenplaats om een videovertoning
te bekijken of een glaasje te
nuttigen.
Aan bovenstaand bericht kunnen geen
rechten worden ontleend.
